Cenap Şehabettin

1870 yılında Manastır'da doğdu. Askerî okullarda okudu. Askerî Tıbbiyeyi bitirdi. Paris'te ihtisasını tamamladı. Çeşitli yerlerde hekimlik yaptı. Emekli olduktan sonra Darülfünûn'da Türk Edebiyatı Tarihi derslerini okuttu. Fransız sembolizmi etkisinde kaldı. Servet-i Fünûn dergisinde yazdı. 1934 yılında öldü.

Edebi Kişiliği

1. Servet-i Fünun edebiyatının Tevfik Fikret'ten sonraki en önemli şairi olan Cenap Şehabettin, özel bir öğrenim görmüş, bu dönemin çığır açıcı örneklerini veren şair ve yazarı olmuştur.

2. Asıl mesleği hekimlik olmasına rağmen eğitim için gönderildiği Paris'te tıptan çok, şiirle ilgilenmiştir. Parnasizm ve Sembolizm gibi şiir akımlarını öğrenmiş; yurda dönünce Parnasizmin edebiyatımızdaki ilk örneklerini vermiş, Sembolizmin de öncülerinden olmuştur.

3. Cenap Şehabettin, sanat için sanat anlayışını benimsemiştir. Şiirlerinde sosyal konulara hiç değinmemiş, sadece kişisel konuları işlemiştir. Aşk ve tabiat onun şiirlerinin en önemli konularıdır.

4. Nazım biçimi olarak serbest müstezatı ilk ve en iyi o kullanmıştır.

5. Şiirlerindeki karamsarlı ve iç ahenk ondaki sembolizmin bir göstergesidir.

6. Şiirlerinde ahenge ve musikiye büyük önem vermiş; ahenk oluşturacak kelimeleri özenle seçmiştir. Bu yönüyle sembolist, biçim güzelliğine önem verdiği ve toblu çizer gibi şiir yazdığı için parnasyen bir şairdir. Ona göre şiir, sözcüklerle yapılmış bir resimdir.

7. Cenap Şehabettin, düzyazılarında nükteye, söz oyunlarına, zeka gösterişine önem vermiştir. Özgünlüğü çok önemsemiş, düzyazılarında da toplumcu bir anlayış yoktur.

8. Dil bakımından Servet-i Fünun anlayışına bağlıdır. Sanatlı ve ağır bir dil kullanmıştır.

Eserleri:

Şiir: Tâmât (1887), Seçme Şiirleri (1934, ölümünden sonra), Bütün Şiirleri (1984, ölümünden sonra)

Tiyatro: Körebe (1917)

Düzyazı: Hac Yolunda (1909), Evrak-ı Eyyam (1915), Afak-ı Irak (1917), Avrupa Mektupları (1919), Nesr-i Harp, Nesr-i Sulh ve Tiryaki Sözleri (1918), Vilyam Şekispiyer(1932)